„Otyłość nie jest chorobą somatyczną, taką jak rak czy astma, jest raczej zaburzeniem psychicznym” - mówi znany francuski dietetyk Pierre Dukan w wywiadzie dla magazynu Mail on Sunday. „Nadwaga jest problemem emocjonalnym. Nigdy nie spotkałem otyłej osoby, która powiedziałaby ” - tłumaczy Dukan.
Ze zredukowaniem przyczyn otyłości do problemów emocjonalnych, nie zgadza się większość specjalistów, od lat poszukujących genezy problemów z wagą. Profesor Arnaud Basdevant, prezes narodowego programu do walki z otyłością na łamach Le Nouvel Observateur określił otyłość jako „chorobę rozwoju gospodarczego”. Według profesora jest ona związana z osiadłym trybem życia, dostatkiem, powszechnym, łatwym i tanim dostępem do żywności, oraz presją na spożywanie produktów, nie zawsze w zdrowy i zrównoważony sposób. Otyłość może być również efektem uwarunkowań genetycznych i społecznych.
Ostatnia wypowiedź Dukana może wywołać kolejną falę krytyki na temat jego żywieniowych teorii. Wielu specjalistów przestrzega przed jego proteinową, bogatą w białka dietą, uznając ją za niebezpieczną dla zdrowia. W lipcu 2011 roku Dukan przegrał proces o zniesławienie z dr Jean-Michel Cohenem, który jego białkową dietę, stosowaną przez miliony kobiet na całym świecie, określił jako niebezpieczną dla zdrowia.
Nowe twierdzenie francuskiego doktora nie może zostać uznane przez środowisko medyczne. Dukan sam wystąpił z Rady Lekarskiej, wcześniej łamiąc dwa zapisy jego kodeksu. Rada uznała, że naruszył on punkt 13 kodeksu etycznego, zalecający lekarzom szczególną ostrożność w wystąpieniach publicznych. Tymczasem Dukan w marcu w „Liście otwartym do przyszłego prezydenta” zaproponował by przyznawać na maturze dodatkowe punkty tym uczniom, którzy „utrzymali odpowiednią wagę” w czasie ostatnich lat nauki w liceum. Sugestia ta nie tylko stanowiła naruszenie zapisów kodeksu, ale też wywołała oburzenie opinii publicznej. Drugie naruszenie dotyczyło 19 punktu kodeksu, który zabrania wykonywania zawodu lekarskiego jako działalności czysto komercyjnej oraz angażowania się lekarzy w projekty biznesowe. Lekarza, który sprzedał 4,5 miliona swoich książek we Francji i ponad 5 mln za granicą stając się tym samym najbardziej poczytnym francuskim pisarzem, wyprzedzając w tym zestawianiu twórców tj. Marc Lévy czy Michel Houellebecq, trudno uznać za kogoś, kto swój zawód wykonuje pro publico bono.
www.polonika.fr
Żródło zdjecia: Wikipedia
